HIV

Er zijn voldoende wetenschappelijke bewijzen die aantonen dat cannabis werkt bij misselijkheid en braken als gevolg van medicatie bij HIV/AIDS.

HIV staat voor Human Immuno-deficiency Virus. Het is een virus dat je afweer verzwakt, waardoor je lichaam uiteindelijk niet meer in staat is ziekteverwekkers goed te bestrijden. Zonder behandeling leidt een hiv-infectie tot een ernstige verzwakking van je afweer, oftewel aids.

Cannabis heeft geen negatief effect op het immuunsysteem bij patiënten met HIV. Onderzoekers onderzochten de lymfocyt aantallen bij 70 patiënten waarvan de urine negatief was op THC en 25 patiënten positief getest op THC. THC-positieve patiënten hadden aanzienlijk hogere waarden voor CD4 positieve en CD8-positieve cellen dan THC-negatieve patiënten. De auteurs concludeerden dat THC het immuumsysteem niet verminderd.[1] 

Endocannabinoïden verlengen de overlevingsverwachting van zenuwcellen bij HIV.  Endocannabinoïden anandamide en 2-AG beschermen de zenuwcellen van de hersenen, welke worden blootgesteld aan de schadelijke effecten van tat (transactivator van transcriptie). Tat is een eiwit dat word geproduceerd door het HIV-1 virus, welke ervoor zorgt dat de productie van het virus word verbetert. Auteurs schrijven dat het endocannabinoïde systeem “veelbelovende doelen bezit voor de behandeling van neurodegeneratieve aandoeningen welke verband houden met het HIV-1 virus.”[2]

THC is niet verbonden met een progressie van leverfibrose bij patiënten met HIV en HCV. Onder 575 vrouwen, die met het HIV en het HCV (Hepatitis C-Virus) geïnfecteerd waren, was THC niet met een progressie van een significante leverfibrose verbonden. Alcoholconsumptie was met leverfibrose geassocieerd.[3]
Het gebruik van cannabis wordt geassocieerd met het minder voorschrijven van opioïden bij patiënten met HIV.  In een groep van 780 patiënten met HIV en chronische pijn hadden degenen die cannanis gebruikte, een lagere ratio van opioïden recepten. 372 patiënten gebruikt voorgeschreven opioïden. De verhouding was bij cannabisgebruikers 43% lager dan in de niet-gebruikers. Auteurs concludeerden, dat hun “gegevens suggereren dat nieuwe wetgeving voor medische cannabis de noodzaak voor opioïde analgetica voor pijn management, kan verminderen, welke bij de aanpak van ongewenste voorvallen van pijnstillende opioïdengebruik kan worden gekoppeld.”[4]

Cannabisgebruik wordt geassocieerd met een lagere biomarker voor ontsteking bij hiv-patiënten. In een onderzoek aan de Universiteit van Californië in San Diego, VS, bij 56 met hiv geïnfecteerde mensen, werd recent gebruik van cannabis geassocieerd met verminderde ontsteking. De onderzoekers maten een aantal pro-inflammatoire cytokines, waaronder C-reactief proteïne, interleukine-16 en de oplosbare tumornecrosefactorreceptor type II in spinale vloeistof en bloedplasma. Er waren 41 cannabis en 15 nooit gebruikers. Factoranalyse met behulp van biomarkers bracht factorbelasting aan het licht van CRP, interleukine-16 en de oplosbare tumornecrosefactorreceptor type II, die significant geassocieerd was met recent cannabisgebruik. In het bijzonder werd recent cannabisgebruik geassocieerd met lagere niveaus van interleukine 16. De auteurs concludeerden dat “recent cannabisgebruik geassocieerd was met lagere niveaus van inflammatoire biomarkers in zowel hersenvocht als bloed, maar in verschillende patronen (…). Daarom zijn onze resultaten consistent met specifieke anti-neuro-inflammatoire effecten, die de neurologische misfunctie van een HIV-storing bevorderen “.[5]

Mensen die leven met hiv en cannabis gebruiken, presteren beter op cognitief gebied. Mensen met HIV (PLWH) melden meer cannabisgebruik dan de algemene bevolking. In een onderzoek met 138 patiënten presteerden degenen die cannabis gebruikten neuropsychologisch beter dan niet-gebruikers. Dit is het resultaat van wetenschappers van de afdeling psychologie aan de Fordham University in New York, VS. Patiënten die cannabisgebruikers waren, presteerden significant beter dan niet-gebruikende patiënten bij tests van verwerkingssnelheid, uitvoerende functie, verbale behendigheid, leren, geheugen en motorische vaardigheden. De auteurs schreven dat hun resultaten “suggereren dat PLWH met eerder cannabisgebruik een vergelijkbare of betere cross-functionele neurocognitie hebben dan PLWH zonder eerder gebruik”.[6]

Meer weten over medicinale cannabis? Kijk op de website van de BMC. Meer wetenschappelijk onderzoek is te vinden op de IACM website.

[1] Keen L 2nd, et al. Drug Alcohol Depend. 2017;180:22-25.

[2] Xu C, et al. Mol Cell Neurosci. 2017;83:92-102.

[3]Kelly EM, et al. Clin Infect Dis. 2016 May 25. [in press]

[4] Sohler NL, et al. Subst Use Misuse. 2018:1-6.

[5] Ellis RJ, Peterson SN, Li Y, Schrier R, Iudicello J, Letendre S, Morgan E, Tang B, Grant I, Cherner M. Recent cannabis use in HIV is associated with reduced inflammatory markers in CSF and blood. Neurol Neuroimmunol Neuroinflamm. 2020;7(5).

[6] Crook CL, Savin MJ, Byrd D, Summers AC, Guzman VA, Morris EP, Tureson K, Aghvinian M, Cham H, Mindt MR. The neurocognitive effects of a past cannabis use disorder in a diverse sample of people living with HIV. AIDS Care. 2020:1-10.

Partnerorganisatie van PGMCG

Marian Hutten, voorzitter en oprichtster PGMCG

Genomineerd als Patiënt Ambassadeur van de IACM 2018-2019

Nederlands Patiënt afgevaardigde en vertaler van de IACM
De International Association for Cannabinoid Medicines
CannabisMedOrg
Bonn, Germany